Форма каманд: зялёныя футболкі і трусы — белыя футболкі і трусы.

Мы памятаем, што багацце траўмаў перашкодзіла паўнавартасна падрыхтавацца да цяперашняга сезону. Амаль усю перадсезонку на трэніроўках адсутнічалі 3-4 гульца магчымага асноўнага складу. Атрымалася так, што дабіраць гульнявыя кандыцыі многім давялося па ходзе турніру, што не магло не адбіцца па выніках каманды. На жаль, траўмы і хваробы працягваюць пераследваць жоўта-зялёных. На матч з «Гарадзеяй» не паехалі 5 гульцоў лініі абароны. Анюкевіч атрымаў бытавую траўму і не зможа дапамагчы камандзе ў бліжэйшы час, хворая нага Бебе ў матчы з ташкенцкім «Лакаматывам» зноў дала пра сябе ведаць на 8-й хвіліне сустрэчы – яшчэ два тыдні аднаўлення, Лешка ў чарговы раз мучыць сур'ёзная ангіна, а Сасноўскі з Горбачам на мікратраўмах, іх вырашана было паберагчы і аднавіць да матчу чэмпіянату.

Варта дадаць, што з «Гранітам» не зможа згуляць Касмынін. У апошнім матчы першага круга ён быў выдалены з поля і яму давядзецца прапусціць стартавы матч другой паловы чэмпіянату. Гэта дадае галаўнога болю трэнерскаму штабу, аднак галоўная праблема крыецца ўсё ж у атакавалых дзеяннях гродзенцаў. Каманда забіла ўсяго 7 мячоў у 15 матчах чэмпіянату. Менш не забіваў ніхто. Бліжэйшы да нас «Нафтан» цешыў сваіх заўзятараў на 5 разоў больш. Галявы дэфіцыт назіраецца і ў кантрольных матчах.

Па традыцыі са стартавых хвілін матчу з «Гарадзеяй» месца ў браме заняў Сяргей Курганскі. У абарону да Пазняка і Касмыніна адправілі Ягора Хвалько і Арцёма Канцавога. Нападнік размясціўся на правым краі абароны, а Ягор заняў звыклае для яго месца цэнтральнага абаронцы. Дарэчы, менавіта тройка абаронцаў – Касмынін, Хвалько і Пазняк – адыграў матч ад званка да званка і на вельмі прыстойным узроўні, нават негледзячы на ​​прапушчаны гол. Асобных слоў заслугоўвае спакойная і ўпэўненая гульня Хвалько, у дзеяннях якога назіралася прастата і надзейнасць. Усё тое, што трэба ад абаронцы.

За першы разбуральны бар'ер пры абароне і за пачатак атакі пры нападзе адказвалі Рудзік і Савасцьянаў – яны занялі месца ў цэнтры паўабароны. Па краях звыкла занялі свае месцы Васькоў і Савіцкі, які прыняў павязку капітана ў адсутнасць Сасноўскага. Пад нападнікам размясціўся Іван Рудніцкі, які знаходзіцца на праглядзе, а Клімовіч заняў месца адзінага ў гульнявой схеме форварда. Праўда, паглядзець на яго дзеянні ў атацы практычна не ўдалося.

Матч пачаўся няўдала для гарадзенцаў. На 9-й хвіліне матчу ў цэнтры поля сфалілі супраць Клімовіча і той няўдала заваліўся на плячо. Лекар з масажыстам чаравалі над нападнікам працяглы час, але выйшаў на поле Уладзіслаў ўсяго на пару хвілін. На 16-й хвіліне сустрэчы пачатковец папрасіў замену і пакінуў поле. Меркавана ва Уладзіслава моцнае расцяжэнне і яму спатрэбіцца не менш за тыдзень на аднаўленне. Замест яго выйшаў Бомбель, і размяшчэнне гульцоў у расстаноўцы прыйшлося змяняць: Артур заняў месца на правым краі атакі, Васькоў перайшоў на левы край, а Савіцкі высунуўся наперад.

У цэлым першы тайм прайшоў з невялікай перавагай гасцей. Да трыццатай хвіліны гаспадары да брамы Курганскага практычна не дабіраліся. Трыбуны нават сталі пасвістваць і нагадваць сваім футбалістам, што матч таварыскі і людзі хочуць паглядзець галы. Блізкасць трыбун да поля, вядома, дапамагае наладзіць узаемаадносіны гледачоў і гульцоў. У сярэдзіне першага тайма Канцавы адарваў тэйп і кінуў яго на поле, за што адразу ж атрымаў заўвагу з трыбун. Прабягаючы міма, Арцём падняў кавалак клейкай тканіны і выкінуў за яго межы поля, за што адразу ж ганараваўся апладысментаў.

У першыя паўгадзіны сустрэчы жоўта-зялёныя цалкам маглі павесці ў рахунку, аднак галы ў гэтым сезоне даюцца камандзе нялёгка, а іх аўтараў якраз занасіць у Чырвоную кнігу Гродзеншчыны. На 21-й хвіліне з васьмі метраў не трапіў у створ Савіцкі, катнуўшы мяч практычна ўздоўж лініі брамы, а праз пару хвілін мог забіць свой першы мяч за гродзенскі клуб Касмынін. Рудніцкі падаў кутавы, Касмынін выскачыў вышэй за ўсіх і прабіў галавой – мяч стукнуўся аб газон і адскочыў вышэй папярэчыны.

На 28-хвіліне Савіцкі ледзь не вывеў Рудніцкага адзін на адзін з галкіперам гаспадароў. Абаронца згуляў надзейна і ў апошні момант выбіў мяч на кутавы.

А вось гарадзейцы свой першы ж момант рэалізавалі. Гол смела можна цалкам запісаць на рахунак Калядка, які ў адзіночку перайграў некалькіх гульцоў «Нёмана», пракінуў міма Касмыніна і ў падзенні прабіў у блізкі кут міма Курганскага. Ледзь яму не перашкодзіў адкрыць рахунак Хвалько, якому літаральна некалькіх дзесяткаў сантыметраў не хапіла, каб у падзенні заблакаваць гэты ўдар.

Праз дзве хвіліны той жа Калядка ледзь было лік не падвоіў – Яраслаўскі падаў верхам, а Калядка адарваўся ад апекі Пазняка і галавой відушчымі прабіў у верхні кут брамы. Добра, што мяч на гэты раз размінуўся са створ брамы. Апошні небяспечны эпізод першага тайма датаваны першай дабаўленай хвілінай тайма. Паблізу лініі штрафной завалілі Савасцьянава, а Савіцкі з забойнай пазіцыі левай накіраваў мяч не толькі над сценкай, але і над папярэчынай.

У перапынку госці правялі адразу 8 замен, у той час як у нас такіх было толькі тры. З гульні былі знятыя Курганскі, Савасцьянаў і Рудніцкі, а замест іх на полі з'явіліся Жураў, Дуйшабекаў і Яроцкі адпаведна.

Перавага жоўта-зялёных стала больш адчувальна, але, нягледзячы на ​​доўгае валоданне мячом, лік мог падвоіцца. На 50-й хвіліне сустрэчы, пасля флангавай падачы, Пятроў з дзевяці метраў біў галавой ва ўпор. Мяч з адскокам ад газона ляцеў у створ, але Жураву атрымалася перавесці яго на кутавы.

Час ішоў, а мяч упарта не ішоў у браму. Атакі «Нёмана» былі шматлікімі, але не гэтак небяспечнымі, як хацелася б. Па браме «Гарадзеі» з межаў штрафной білі Савіцкі і двойчы Бомбель, здалёк Яроцкі. Аднак, мяч да брамніка не даляцеў – усё блакавалася абаронцамі.

Кавалевіч паспрабаваў узмацніць ціск на браму гаспадароў перайшоўшы на гульню ў тры абаронцы, зрабіўшы ўпор на атакуючыя дзеянні. На поле замест Савіцкага і адыграўшага у абароне Канцавога з'явіліся Вяргейчык і Кавалёнак, а Рудзіка з Васьковым замянілі Сенкевіч і Смунёў. Апошні згуляў ярчэй астатніх, зрабіўшы сур'ёзную заяўку на далейшы прагляд. Сямён даволі лёгка выходзіў з складаных гульнявых сітуацый, хутка арыентаваўся на поле і ў дотык пачынаў небяспечныя атакі, не забываючы мяняць іх кірунак.

У трох таварыскіх матчах мы пацвердзілі статус самай незабіўной каманды сезона. Адзін адзіны забіты мяч на рахунку абаронцы Аляксандра Пазняка. Будзем спадзявацца, што праца не пройдуць дарма і ўсё самае патрэбнае каманда прызапасіла на афіцыйныя матчы. Як гаворыцца, цяжка ў вучэнні – лёгка ў баі. Да старту другога круга засталося шэсць дзён.