Стадыён «Нёман»

Забалоцкіх Уладзімір Віктаравіч

Забалоцкіх Уладзімір Віктаравіч
Дата нараджэння 18 сакавіка 1941 (83 гады)
Месца нараджэнняг. Пугачоў (Саратаўская вобласць)
ГрамадзянстваBY Беларусь
ЗваннеМайстар спорту СССР
Узрост173 см
Вага68 кг
Дэбют за каманду2 траўня 1966
СтатусБылы гулец / трэнер клуба
  • Факты
  • Кар'ера
  • Дасягненні
  • Навіны
  • Фота

Выхаванец чарнігаўскага дваровага футбола.

Першы трэнер – Андрэй Андрэевіч Шэпталін («Хімік» Бярэзнікі).

У 17-гадовым узросце быў залічаны ў створаную на Заходнім Урале ў Пермскай вобласці каманду майстроў класа «Б» «Хімік» (Бярэзнікі), якой кіраваў Андрэй Шэпталін. Адыграў за каманду на працягу 7 гадоў на пазіцыі паўабаронцы (1958-1964) і забіў 1 мяч у 1962 годзе. Выступаў за хакейную каманду «Тытан» з горада Бярэзнікі у чэмпіянатах СССР (клас «Б»).

У 1965 годзе, па радзе свайго беразнікоўскага аднаклубніка Генадзя Субоціна, які гуляў у сезоне 1964 года ў гарадзенскім «Нёмане», пераехаў у БССР у каманду майстроў класа «Б» «Спартак» (Брэст). У пачатку 1966 году разам з іншымі брэсцкімі футбалістамі Дзмітрыем Злаціным, Уладзімірам Стацюком, Вахтангам Цэрэтэлі і трэнерам Паўлам Савельевічам Мімрыкам перайшоў у каманду майстроў гарадзенскага «Нёмана» (старшы трэнер – Вадзім Мікалаевіч Радзішэўскі).

Выступаў у складзе «Нёмана» у першынствах СССР сярод каманд майстроў класа «Б» і другой групы класа «А». Дэбютаваў у першай гульні сезона 2 траўня 1966 года, калі гродзенцы дома прымалі «Лакаматыў» з Калугі і прайгралі 0:1. Завяршыў выступ 4 верасня 1970 года ў Гродне ў гульні супраць каманды СКА (Львоў), якая скончылася ўнічыю 1:1. Усяго Забалоцкіх адыграў за клуб 5 сезонаў, у якіх правёў за гродзенцаў 136 матчаў.

Першы мяч у першынствах СССР за «Нёман» забіў 17 жніўня 1966 года на 75-й хвіліне хатняй гульні з камандай «Звейніекс» (Ліепая), які апынуўся пераможным (выніковы лік 1:0), а апошні – 19 траўня 1968 года на 32-ой хвіліне гульні ў Таліне з камандай «Дынама», што завяршылася ўнічыю 1:1. Усяго за гродзенскі клуб у першынствах СССР забіў 4 мячы ў браму каманд: «Звейніекс» (Ліепая) – 2 (у 1966 і 1967 гадах), «Працоўныя рэзервы» (Курск) – 1 (1967) і «Дынама» (Талін) – 1 (1968).

З'яўляецца аўтарам юбілейнага 100-га гола «Нёмана» у першынствах СССР, які ён забіў у матчы супраць курскай каманды «Працоўныя рэзервы» (Гродна, 11 Жніўня 1967, 1:0).

У розыгрышах Кубка СССР у складзе «Нёмана» сыграў 4 матчы супраць каманд: «Металург» (Тула) – 0:1 (1966), «Гранітас» (Клайпеда) – 0:0 і 0:3 (1967), «Энергетык» (Душанбэ) – 0:2 (1969).

Прымаў удзел у пераходнай гульні за права выступаць у другой групе класа «А» з гомельскім «Гомсельмашам» (26 кастрычніка 1969 года, 3:3), у турнірах на прыз «Крымская пралеска» (Крым, 1969 і 1970 гады), у першай афіцыйнай міжнароднай гульні гарадзенскіх футбалістаў супраць дацкага «Ольбарга» (Гродна, 29 ліпеня 1968, 1:1). Акрамя каляндарных сустрэч у першынствах СССР, правёў за «Нёман» 8 гульняў у пераходных турнірах за права ўдзелу ў другой групе класа «А», 5 міжнародных гульняў, 7 гульняў у розных перадсезонных турнірах у Крыме і 15 таварыскіх матчаў.

У 1966 годзе ўваходзіў у спіс 22-х лепшых футбалістаў БССР, якія выступалі ў камандах майстроў каса «Б», пад другім нумарам на пазіцыі левага крайняга паўабаронцы пасля Івана Туркава, які гуляў за магілёўскі «Спартак» (спіс зацверджаны Прэзідыумам федэрацыі футбола БССР).

У 1966 годзе прызнаваўся лепшым паўабаронцам пераходнага турніру ў Ткібулі.

У 1967 годзе выступаў за зборную каманду БССР, складзеную з гульцоў каманд класа «Б».

Па выніках сезону 1967 года ў ліку пяці футбалістаў «Нёмана» (разам з П.Багамолавым, Е.Голікавым, К.Каросцікам, Ф.Хадароўскім) атрымаў званне «Майстар спорту СССР» (25 красавіка 1968 году, №64117).

Скончыўшы кар'еру гульца, стаў старэйшым трэнерам групы падрыхтоўкі пры камандзе майстроў гарадзенскага «Хіміка» (1971-1974). Падчас тренерства нёманскай моладзі працягваў гуляць за гродзенскія калектывы ў чэмпіянатах БССР (1971-1973), а пазней у КФК Гродзенскага камбіната будаўнічых матэрыялаў у чэмпіянаце горада.

11 чэрвеня 1974 года змяніў старэйшага трэнера каманды майстроў другой лігі гарадзенскага «Хіміка» Атары Шалвавіча Дзідзігуры і прапрацаваў на гэтай пасадзе да 10 верасня 1975 г., да ўступлення ў пасаду Вячаслава Аркадзьевіча Сівакова. У якасці старэйшага трэнера ў першынствах СССР дэбютаваў 16 чэрвеня 1974 года ў Ліепаі ў гульні супраць каманды «Звейніекс» (параза 0:1), апошні матч правёў 6 верасня 1975 года ў Гродна з камандай «Дынама» з Ленінграда (параза 0:2). У 1975 году запрасіў у «Хімік» многіх сваіх выхаванцаў і гульцоў іншых каманд, якія ўнеслі затым немалы ўнёсак у развіццё гарадзенскага футбола (Мікалай Аляксеенка, Ігар Анісімаў, Аляксандр Бокій, Мурад Гаджымурад, Мікалай Емяльянчык, Яўген Калінін, Міхаіл Канстанцінаў, Анатоль Мальеўскі, Уладзімір Арлоў, Анатоль Плоцкі, Уладзімір Кураш, Анатоль Сенчанка, Аляксандр Сярогін, Сяргей Траско, Анатоль Ушанаў, Валерый Яначкін).

На працягу 10 гадоў займаўся трэнерскай дзейнасцю ў гродзенскай спартыўнай школе – ДЮСШ-6 / СДЮШАР-6 (1975-1982 1984, 1985). Выхаваў такіх гульцоў, як Ігар Бялоў, Валерый і Сяргей Кашэўнікі, Яўген Калінін, Анатоль Плоцкі, Павел Цераховіч, Пётр Утлік і іншых.

У розных пасадах сумарна правёў за наш клуб 202 афіцыйных матчу: у якасці гульца (1966-70) правёў 148 гульняў забіў 4 галы, у якасці старшага трэнера каманды (1974-75) правёў 54 гульні (+ 6=9-39, розніца мячоў 37-98, 21 ачко).

У 1983 году дапамагаў свайму партнёру па «Нёману» Івану Яхімавічу Лецяга трэніраваць каманду майстроў другой лігі «Дынама» з горада Брэста (9-е месца ў зоне з 17 каманд).

Адышоўшы ад трэнерскай дзейнасці, працаваў на працягу 15 гадоў выкладчыкам фізвыхавання ў медыцынскім вучылішчы і прыборабудаўнічым каледжы, а таксама інструктарам стадыёна «Чырвоны сцяг». Акрамя асноўнай працы судзіў гульні першынства СССР сярод каманд другой лігі, таварыскія гульні гарадзенскіх футбалістаў у якасці памочніка і галоўнага арбітра (1979-1980), а таксама інспектаваў матчы чэмпіянату Рэспублікі Беларусь.

Да 47 гадоў гуляў у чэмпіянаце БССР па хакеі з мячом.

З'яўляецца першым гульцом у гісторыі гродзенскага футбола з сямі футбалістаў, якія пасля заканчэння гульнявой кар'еры узначальвалі родную каманду ў якасці старэйшага (галоўнага) трэнера. У лік гэтых сямі ўваходзяць: Валерый Яначкін (1993/94, 1994/95), Іван Лецяга (1994/95, 1995, 1996), Алег Севасцьянік (1997), Сяргей Саладоўнікаў (1997-2005, 2011-2016), Сяргей Няфёдаў (2005), Алег Радушка (2008-2010).

сезон клуб дывізіён месца гульні галы
1958 Хімік (Бярэзнікі) Д2 (Б, 5-я зона) 14 - -
1960 Хімік (Бярэзнікі) Д2 (Б, РСФСР, 4-я зона) 9 - -
1961 Хімік (Бярэзнікі) Д2 (Б, РСФСР, 5-я зона) 11  - -
1962 Хімік (Бярэзнікі) Д2 (Б, РСФСР, 4-я зона) 16 - -
1963 Хімік (Бярэзнікі) Д3 (Б, РСФСР, 4-я зона) 11 - -
1964 Хімік (Бярэзнікі) Д3 (Б, РСФСР, 2-я зона) 16 - -
1965 Спартак (Брэст) Д3 (Б, УССР, 2-я зона) 10 26 1
1966 Нёман (Гродна) Д3 (Б, РСФСР, 1-я зона) 4 24 1
    Фінал СР 3 3 0
1967 Нёман (Гродна) Д3 (Б, РСФСР, 1-я зона) 2 32 2
    Фінал СР 1 4 0
1968 Нёман (Гродна) Д2 (2А, Падгрупа 1) 19 33 1
1969 Нёман (Гродна) Д2 (2А, Падгрупа 4) 14 30 0
    пераходны матч   1 0
1970 Нёман (Гродна) Д3 (2А, 1-я зона) 18 17 0
1971 Тэкстыльшчык (Гродна) БССР, 1-я група 8 - 0
1972 Машынабудаўнік (Гродна) БССР, 1-я група 7 - 1
1973 Машынабудаўнік (Гродна)  БССР, 1-я група 12 11 0

1966 – пераможца турніру на прыз Цэнтральнага стадыёна г. Еўпаторыя («Нёман» Гродна)

1966 – трэці прызёр пераходнага турніру за права выступаць у другой групе класа «А» («Нёман» Гродна)

1967 – другі прызёр 1-й зоны РСФСР, клас «Б» / Д3 («Нёман» Гродна)

1967 – пераможца пераходнага турніру за права выступаць у другой групе класа «А» («Нёман» Гродна)

Fonbet – международная компания с более чем 25-летним опытом работы на букмекерском рынке