Ігар КАВАЛЕВІЧ: З стратай Рудзіка у нас не было ў гэтай гульні чалавека ў цэнтры поля, які змог бы прытрымаць мяч Вярнуцца да спісу
Віталь ЖУКОЎСКІ (галоўны трэнер футбольнага клуба «Іслач»):
— Тут, у Гродна, пахне футболам: якасць поля, стадыён, атмасфера. Калі ты апускаешся ў футбольную атмасферу, атрымліваеш дадатковыя эмоцыі. Што тычыцца гульні, то першы тайм мы і планавалі згуляць крыху ніжэй, даць суперніку больш папрацаваць з мячом. У іх, у прынцыпе, вельмі якасная каманда, якая набрала ход, і ёсць добрыя выканаўцы. Вядома, можа, нам на руку згуляла тое, што не было Савіцкага, Рудзіка, але гэта, так бы мовіць, працоўныя моманты. Заўсёды ёсць нюансы, футбалісты часта траўміруюцца. Ну а па гульні, я лічу, хвіліны да саракавой было без момантаў. Потым супернік добра выканаў, забіў гол, і потым зноў з гэтай жа пазіцыі біў гулец. Мы паказвалі гульцам, акцэнтавалі ўвагу на гэтай зоне, што яна павінна быць «зацэментаваная» і мы не павінны даць нанесці адтуль ўдар. Там каго ні дакраніся, а калі мы рыхтаваліся, яшчэ не ведалі, што не будуць гуляць Рудзік і Савіцкі, там Жукоўскі яшчэ, Якімаў – з добрымі, якаснымі ўдарамі. У прынцыпе, адсюль мы і прапусцілі.
У другім тайме супернік перабудаваўся, пачаў гуляць па ліку. Мы ўжо больш атакавалі, завалодалі ініцыятывай, нагняталі. Была ў нас пара маментаў, нельга сказаць, што 1000-адсоткавыя, але за кошт добрай рэалізацыі можна было выканаць. Пашанцавала, вядома, што забілі са стандарту, гэта толькі ў плюс. І ў прынцыпе, як складаўся лік і гульня – мы задаволеныя вынікам.
— Сёння за «Іслач» дэбютавалі адразу тры футбалісты, як ацэніце іх гульню?
— Мы, у прынцыпе, ледзь і селі ніжэй для таго, каб адаптавацца да гульні. Таму што калі тры чалавекі граюць «з ліста», ёсць пэўныя непаразуменні і праблемы з узаемадзеяннем у зонах, узаемадзеянні гульцоў. Вядома, мы пабойваліся гэтага. Калі футбалісты кваліфікаваныя, ім трэба менш часу на адаптацыю. У прынцыпе, яны гэта паказалі. Зразумела, што розны ва ўсіх ўзровень гатоўнасці. У другім тайме падсеў Балашоў, але мы не збіраліся яго мяняць, таму што ён небяспечны. Яго і страхавалі больш. Лагінаў сыграў роўна, і Івашка – нападнік, які забіў гол – ніякіх пытанняў няма.
— У мінулым годзе не змаглі абыграць «Нёман», у гэтым першую гульню прайгралі 0:1, з чым гэта звязваеце?
— Розныя трэнеры, розны падыход. У аднаго так, у іншага так. Гэта ўжо розныя каманды. Зразумела, што імя засталося адно, але гэта розныя дзве каманды. Хоць у другім крузе Ігар Мікалаевіч ужо быў галоўным трэнерам, калі ў нас была нічыя. Гэта футбольны горад, з добрымі футбалістамі і прыехаць абыгрываць на раз-два – гэта не атрымаецца. Мы ведалі, што будзе вельмі складаная гульня.
— З чым звязана замена Тараканова ў другім тайме?
— Дзесьці антураж, усё ж такі малады хлопец, хоць да гэтага выдаў тры гульні шыкоўныя. Але ўсё роўна, калі прыязджаеш у Гродна, Брэст, на маладых хлопцаў часта ўплываюць трыбуны і сама футбольная атмасфера. У мяне была асцярога. Я лічу, што ён у прынцыпе сыграў роўна, але не на сваіх магчымасцях. Валееў з'яўляецца адным з лідэраў каманды, таму замена напрошвалася.
Ігар КАВАЛЕВІЧ (галоўны трэнер футбольнага клуба «Нёман»):
— Нечакана, літаральна перад самым матчам у нас узніклі нечаканыя праблемы. За дзень да гульні мы страцілі двух гульцоў. Хацелі гэтыя пазіцыі рознымі спосабамі ўзмацніць. Сёе-тое атрымалася, сёе-тое – не. Яшчэ здарылася траўма ў Клімовіча – страсенне невялікае атрымаў, адсюль першая вымушаная замена ў перапынку. У выніку, мы згулялі не так, як мы планавалі, не так, як я хацеў. Сказаць, што нічыёй я задаволены – нельга. Другі тайм Віталь сказаў, што мы селі па ліку. Мы па ліку не садзіліся. Мы не змаглі кантраляваць мяч. Усё пазнаецца ў параўнанні. З стратай Рудзіка у нас не было ў гэтай гульні чалавека ў цэнтры поля, які змог бы прытрымаць мяч. Адсюль і былі нашы праблемы. Заменамі мы спрабавалі гульню палепшыць, але гэтага не атрымалася. Як следства, у канцы матчу прапусцілі гол. Трагедыі я не бачу. Зробім высновы і будзем рухацца далей да вызначанай мэты.
— У заяўцы былі яшчэ Лакціёнаў, Хлебасолаў і Кавалёнак. Апошні выйшаў на канцоўку матчу. Цяпер ён выглядае лепш партнёраў?
— «Іслач» у антрапаметрычных дадзеных буйней нас. Івашка ў нападзе, выйшаў яшчэ Бубноў. У нас няма высакарослых футбалістаў. Калі ты вядзеш ў рахунку 1:0, а супернік мае псіхалагічную перавагу, першае, што яны могуць выкарыстоўваць з такім падборам гульцоў – гэта стандарты або доўгія перадачы. Кавалёнка выпусцілі з такім разлікам, што ён будзе змагацца уверсе: павінен быў зачапіцца за мяч ў атацы, і дапамагчы каля сваёй брамы. Выпускалі яго для таго, каб нейкую канкурэнцыю скласці уверсе. Не яго віна ў прапушчаным голе, там іншыя гульцы гулялі. Кавалёнак трэніруецца і выглядае цяпер нядрэнна.
— Верхаўцоў хутка акрыяць ад траўмы?
— Цяжкая ў Дзімы сітуацыя. Ён ездзіў у Мінск на абследаванне, рабілі яму там здымкі, працэдуры... Ён прыступае да трэніровак – ламаецца, потым зноў прыступае – ізноў ламаецца. Як-то лёс з ім нядобра абыходзіцца. Ён усімі фібрамі душы хоча дапамагчы камандзе. Мы ўжо паднялі ўсіх лекараў краіны, каб гэтую сітуацыю змяніць. Будзем на яго разлічваць і спадзявацца. Дзіма хоча дапамагчы камандзе, але пакуль не можа.
— На колькі сур'ёзныя траўмы ў Рудзіка і Савіцкага? Змогуць яны ў наступным матчы згуляць?
— Цяжка сказаць, колькі часу зойме. Траўмы не такія сур'ёзныя, каб прапусціць наступную гульню. Але ў гэтай гульні мы не мелі права імі рызыкаваць, каб не пагоршыць траўмы. Яны маглі выйсці на ўколах згуляць, але гэта не той выпадак, каб доламывать чалавека.
