Дзмітрый КАВАЛЁНАК: усе эмоцыі засталіся на полі Вярнуцца да спісу
— Якія адчуванні пасля гульні?
— Гульня няўдалая, таму і адчуванні такія ж. Усе эмоцыі засталіся на полі... Крыўдна, што ў канцы матчу мы выходзілі ўтрох на браму суперніка, але не змаглі выціснуць з гэтай атакі максімум. Забівай і здымай ўсе пытанні з нагоды зыходу матчу. На жаль, мы забіць не змаглі, за што нас пазней пакараў супернік.
— На лаўцы запасных такія матчы глядзяцца цяжка?
— Вядома. Калі глядзіш з боку, больш перажываеш. На поле ўсе сілы і эмоцыі накіраваныя толькі на саму гульню. Перад выхадам на поле вельмі нерваваўся, бо лік быў вельмі слізкім, супернік насядаў.
— Як лічыш, нічыйны вынік заканамерны?
— Заўсёды складана гуляць супраць каманды, якая загнаная ў кут, якой ужо няма чаго губляць. Супернік быў матываваны і практычна ні ў чым нам не саступіў. Мы лепш глядзеліся да перапынку, яны перайгралі нас у другім тайме. Вынік хутчэй заканамерны, хаця паўтаруся, што мы павінны былі здымаць пытанні аб пераможцы раней і не даводзіць справу да такой нервовай канцоўкі. Моманты для гэтага былі.
— Ці адчувалася недахоп Рудзіка і Савіцкага?
— Вядома, яны ж нашы асноўныя гульцы ў плане стварэння малюнка гульні. Аднак калі мы жадаем прэтэндаваць на высокія месцы, то павінны навучыцца набіраць ачкі і без іх.
