СМІ пра нас: інтерв'ю Саладоўнікава Вярнуцца да спісу
ПРЭСБОЛ №36 (3804) • 11 сакавіка 2016 года
Уладзімір ПІРОГ
Вы памятаеце, як у «Нёмана» усё пачыналася ў мінулым міжсезонне? З клуба раздаваліся песімістычныя навіны — і нават хадзілі чуткі аб яго магчымым няўдзеле ў вышэйшай лізе. Вы бачылі, якія справы дзеюцца ў Гродне цяпер? На берагах Нёмана сабралі бравую каманду, якая ў сілах паквапіцца на большае, чым серадняцкае восьмае месца.
ТРЭНЕРСКІ ПРАЛОГ
У новы сезон «Нёман» уваходзіць пад пачаткам звыклага стырніка — харызматычнага Сяргея Саладоўнікава. Яму і першае слова — пра справы цяперашнія.
— Не пацярпела ці якасць падрыхтоўкі ад таго, што каманда не выязджала за мяжу?
— У любым выпадку, былі запланаваны тры збору, якія правялі. Адзіны негатыў — якасць сінтэтыкі ў Гродне. Адсюль і мноства траўмаў, прычым не гульнявых: у большай ступені яны звязаныя не з нагрузкамі, а менавіта са станам штучнага поля.
— Аптымальным складам вы не згулялі ніводнага спарынгу. Гэта трывожыць?
— Вядома. Але, спадзяюся, зараз залечым раны — і будзем задзейнічаць абойму, блізкую да аптымальнай.
— Толькі адзін кантрольны матч правёў Васілюк.
— У яго запаліўся ўхіл — трэба час, каб усё супакоілася. Ужо хутка Васілюк пачне працаваць на поўную моц.
— Што скажаце ўслед нядаўнім навінам аб магчымым вяртанні Рамана ў Брэст?
— Не ведаю, адкуль вылазіць падобная інфармацыя. Па-першае, кантракт мы падпісвалі па ўзаемнай згодзе. Па-другое, Брэсту трэба больш думаць не аб Васілюку, а наогул аб камандзе — каб з яе не сыходзілі па дваццаць чалавек. Зрэшты, гэта чужыя справы, умешвацца ў якія не жадаю. А да сябе сілком нікога не заганяем. Зноў жа калі ў каго ў «Нёмане» узніклі б складанасці, ён падышоў бы і сказаў — так я ўяўляю сітуацыю. Маўляў, мне некамфортна ці нешта яшчэ... А то засталося менш за месяц да старту чэмпіянату, і выскокваюць незразумелыя паведамленні. Мы ж нешта найграваем, нікога іншага на гэтую пазіцыю не запрашаем... Ёсць вельмі шмат прафесійных нюансаў, якія не трэба чапаць — хоць бы ў плане прыстойнасці. Проста мне здаецца, гэта камусьці цікава. А мне — нецікава. У мяне ёсць футбаліст, і я з ім працую — паўтаруся, па ўзаемнай згодзе.
— Як праходзіць аднаўленне Савіцкага?
— Траўма пятай плюсневых косткі небяспечная паўторным пераломам, вось і не жадаем прыспешваць падзеі. Напэўна, усё ідзе па плану.
— Чаму «напэўна»?
— Таму, што я не доктар. Цяпер задаюць шмат пытанняў: можа, Савіцкаму вынікала рабіць аперацыю? Ёсць спецыялісты — дактары маладзёжнай зборнай і нашай каманды, якія павінны прымаць такія рашэнні і адказваць за іх. Пакуль вырашана абыходзіцца без хірургічнага ўмяшання. А наколькі гэта правільна, пакажа толькі час.
— Ці застаецца ў камандзе Савасцьянаў?
— Так.
— Вы падпісалі брамніка Журава. Ці значыць гэта, што Васілючак растанецца з «Нёманам»?
— Васілючаку прапануем кантракт. Але справа ў тым, што яму трэба гуляць — гэта важна і для Улада, і для «маладзёжкі». Шукаем варыянт арэнды: ні Васілючаку, ні нам не трэба, каб ён знаходзіўся ў ролі другога ці трэцяга галкіпера.
— Вы хутка заключылі кантракт з Чухлеем. Не збянтэжыла, што мінулы год у яго выдаўся невыразным?
— Добра ведаю Андрэя. Футбаліст з такім стылем і быў нам патрэбны. А чаму ў яго не атрымалася ў мінулым сезоне, не мае пытанні. Скажу адно: калі чалавек умее гуляць — ён будзе гуляць. Адштурхваліся ад суадносін кошту і якасці, і па Чухлею усё задаволіла. Наколькі ж ён апынецца карысны, залежыць і ад нас, і ад яго. Веру, зробім адзін для аднаго добрую справу: дамо Андрэю практыку, а ён дакажа, што пра яго рана забыліся.
— У Вяргейчыка таксама верыце?
— Лічу, у Кірыла вялікі патэнцыял. Іншая справа, як яго раскрыць? Па зразумелых прычынах не хачу ўдавацца ў індывідуальныя моманты —- проста ў гульні Вяргейчыка ёсць адна праблема, і мы ёю займаемся.
— Падазраю, вам хацелася б умацаваць апорную зону. Ёсць хто на прыкмеце?
— Шукаем... Праглядаем Дурая, чакаем вяртання Бебе — ён быццам бы вырашыў пытанні з таджыкскім «Хайрам».
— У апошнім спарынгу з брэсцкім «Дынама» два галы з трох — на рахунку абаронцаў. Вас хвалюе, што мала забіваюць нападнікі?
— А каму гэта падабаецца? Зрэшты, імкнуся ставіцца да гэтага спакойна: усё ж Васілюк і Савіцкі, якія могуць і павінны забіваць, не гулялі. Натуральна, без іх цяжкавата і Канцавому. Нашай групе атакі трэба адчуць адзін аднаго на полі. Проста пакуль па аб'ектыўных прычынах ажыццявіць гэта не ўдалося.
— Ці не баіцеся, што працэс прыціркі будзе працягвацца і на пачатковым этапе сезона?
— Ці не баюся — ведаю, так і будзе. На жаль, шліфаваць гульню прыйдзецца па ходу чэмпіяната. Але за тры тыдні, што зробім усё магчымае, каб аб'яднаць і «прычасаць» каманду.
