Іван РУДНІЦКІ: Сыходзячы з поля, я не выключыўся з гульні Вярнуцца да спісу
— Першы тайм адыгралі досыць добра. Была некаторая напружанасць у канцоўцы першай паловы, але ў цэлым мы кантралявалі тое, што адбываецца. У прынцыпе, мы крыху падселі толькі ў канцоўцы сустрэчы. Думаю, што гэта вытлумачальна – супернік прайграваў і ішоў вялікімі сіламі наперад у надзеі адыграцца. Рады, што ў нас атрымался перашкодзіць іх планам ажыццявіцца і перамагчы.
— Устаноўкі адысці назад і лавіць суперніка на контратаках не было?
— Не, супернік сваімі дзеяннямі прымусіў нас гуляць ад абароны. Паўтаруся, што гэта ўдалося ім зрабіць толькі ў апошнія хвілін дзесяць. Да гэтага мы практычна цалкам выконвалі ўстаноўку трэнерскага штаба. Нам удалося навязаць барацьбу і перакрыць зоны.
— Твая замена – гэта трэнерскае рашэнне ці ты адчуў стомленасць і сам папрасіў пакінуць поле?
— «Мінск» стараўся гуляць у хуткі і камбінацыйны футбол, а нам даводзілася шмат перасоўвацца, каб звесці небяспеку іх нападаў да мінімуму. Калі ўлічыць, што для мяне гэты выхад у аснове быў пасля вельмі вялікага перапынку, то сваімі дзеяннямі ў гэтым матчы я застаўся задаволены. Сённяшні матч быў вельмі энергазатратны. Натуральна, я стаміўся, і гэта было прыкметна з боку. Таму рашэнне трэнера замяніць мяне выглядала заканамерным. Аднак сыдучы з поля, я не выключыўся з гульні. Яна трымала ў напрузе да фінальнага свістка. Мы ўсе на лаўцы запасных былі душой, усімі думкамі і эмоцыямі з хлопцамі на полі. Мы працягвалі біцца за гэтыя важныя для нас ачкі. Вельмі істотна было не прапусціць у канцоўцы і датрываць. Мы павінны былі рэабілітавацца перад сваімі заўзятарамі за гэты кашмарны матч з «Дынама».
— Ты правёў ужо некалькі матчаў у чэмпіянаце. Ужо зрабіў выснову для сябе пра сілу нашага чэмпіянату?
— Складана па некалькіх матчах зрабіць адэкватнае параўнанне чэмпіянатаў, тым больш, што мой вопыт абмяжоўваецца Першай лігай Украіны. Я па сабе адчуваю, што гуляючы на маёй пазіцыі, тут даводзіцца выконваць больш тэхніка-тактычных дзеянняў і рабіць іх на большай хуткасці. Для прыняцця рашэння менш часу. Але калі параўноўваць Вышэйшую Лігу Беларусі і Прэм'ер-лігу Украіны, думаю, што параўнанне будзе на карысць украінскага чэмпіянату.
— Ты выконваеш шмат стандартных палажэнняў – штрафныя, кутавыя. Устаноўка трэнера?
— Так, мне даверылі выкананне падач са стандартаў. Сёння не ўсё атрымлівалася, як хацелася. Можа крыху сінтэтыка перашкодзіла, але не буду гэтым апраўдвацца. Магу і па браме прабіць са штрафнога, калі будзе мая кропка. Больш за ўсё атрымоўваюцца ўдары левай нагой з правага флангу – праз сценку перакінуць, у далёкі кут прабіць. А наогул мы падчас гульні з хлопцамі вырашаем, хто будзе выконваць удар. Рашэнне прымаецца ў лічаныя імгненні, хто лепш сябе адчувае, хто больш упэўнены ў сабе. У нас ёсць у камандзе некалькі чалавек, якія могуць добра прабіць са штрафнога. Вось сёння мог забіць Рудзік, але брамнік «Мінска» пацягнуў мяч з-пад перакладзіны.
— Маглі выйграць сёння з больш буйным лікам?
— У прынцыпе маглі, але добра, што наогул перамаглі. Здарся наша памылка і магла б быць сёння нічыя. Хто робіць менш памылак, той і перамагае.
— Гэта твая першая выязная гульня. Ці ёсць адрозненні паміж хатнімі сустрэчамі і гасцявымі?
— Дома гуляецца нашмат лепш – трыбуны на тваім баку, фанаты падтрымліваюць больш магутны. Вядома, дома і сцены дапамагаюць.
