Трэнеры згодныя адзін з адным Вярнуцца да спісу
Сяргей ЯСІНСКІ (галоўны трэнер «Віцебска»):
— На мой погляд, гульня атрымалася бескампраміснай, з багаццем жорсткай барацьбы. Ні адна з каманд не хацела саступаць. Можа быць, было створана не так шмат галявых момантаў, а для гледачоў гэты матч быў не самым яркі, не самы відовішчны. Аднак ўнутраны градус гульні быў вельмі высокі. Сустрэліся, на мой погляд, два годных суперніка, якія хацелі даказаць, што яны сёння мацней.
На жаль, у нас выпалі з абоймы два з чатырох гульцоў атакуючага плану, таму мы не змаглі востра атакаваць, так як у нас атрымлівалася гэта рабіць у мінулай гульні. Плюс мы першую гульню праводзілі на натуральным полі пасля сінтэтыкі, і папярэдні тур быў усяго за тры дні да гэтай гульні. Усё гэта наклала адбітак на нашу гульню. Лічу, што гэта была характэрная гульня для вясновага футбола, з багаццем барацьбы, з вялізным багаццем памылак у перадачах. Каманды былі настроеныя на перамогу, а тое, што атрымалася — вы ўсё бачылі.
Сяргей САЛАДОЎНІКАЎ (галоўны трэнер «Нёмана»):
— Я з Сярожам цалкам згодны, асабліва па першай частцы каментара. На самай справе дзве каманды, якія не хацелі саступаць. Столькі шмат барацьбы, столькі шмат смагі перамагчы. Напэўна, вельмі складана зразумець вось гэта напружанне з трыбун, якое ты адчуваеш стоячы каля броўкі. Такія матчы — на тоненькага, у нейкай ступені, як мы разлічвалі, на нейкую хатнюю ўдачу. Вядома, забіты гол даваў бы велізарнае перавага адной з каманд. Хацеў бы адзначыць, што мы яго забілі! Гэта быў шанец, для таго, каб каманда разняволіцца і гуляла не так напружана. Любая перадача, любая барацьба, любы адскок — усё было небяспечна. Два роўных суперніка сустрэліся сёння. Але мы забілі. Сумна, што не залічылі чысты гол. У такіх матчах адзін гол вырашае ўсё. Ён можа і не да канца заслужаны, але ён быў.
— Як ацэньваеце старт каманды ў сезоне?
— Старт — гэта 15 хвілін або колькі? Справа ў тым, што такія пытанні — яны ў большай ступені правакацыйныя. Калі вы хочаце даведацца маё меркаванне, то я скажу, што ўсе тры гульні, якія мы правялі, яны былі абсалютна роўныя. Гэта калі казаць з прафесійнай пункту гледжання, прыбіраючы вашу іронію. Абсалютна роўныя ўсе тры гульні. Можа быць, дзесьці чагосьці не хапае, як і ў кожнай каманды. Тут вырашаюць нейкія дробязі футбольныя, менавіта ў такіх першых гульнях. Назавіце хоць адзін матч, у якім каманда перайграла суперніка на сто адсоткаў? Ўсюды ідзе роўная гульня, адна забіла каманда, другая — не. Я ацэньваю старт сезона як няўдалы, мы хацелі выйграць, а асабліва дзве хатнія гульні.
— Як ставіцеся да сьвісту гледачоў у ваш бок пасля матчу?
— Вы бачылі, як каманды суперніка праводзяць трыбуны, калі мы іх на выездзе абыгрывае? Вы на выезды ж не ездзіце. Я не хачу ўступаць з вамі ў дыялог. Проста хачу сказаць, што мы прафесійна працуем, і ніводнага абыякавага чалавека ў камандзе няма. Але часам трэба проста пацярпець і падтрымаць каманду. Але я да гэтага прызвычаіўся, і ў гэтым плане, вы не хвалюйцеся, у мяне ўсё ў парадку. Хоць крыўдна. Нам часта кажуць, вось не важна, вы прайграеце, або унічыю згуляеце. Біце, старайцеся. Дык вось у плане старанні, у плане барацьбы — у мяне прэтэнзій да каманды няма. А тое, што яна разгуляецца, то, што яна будзе гуляць, тое, што ў ёй сабраны гульцы, якія ўмеюць гуляць — я ў гэтым не сумняваюся. Рана ці позна гэта наступіць. Трэба не толькі бачыць усё дрэннае, калі ты гэтую каманду на самай справе любіш. А абыякавых сёння не было ні на полі, ні на трыбуне, ні на лаўцы.
